مس میت

مَسّ مَیِّت‏ به معنای لمس کردن میت (انسان مرده) است. از مس میت در باب احکام طهارت کتاب‌های فقهی سخن گفته می‌شود.

احکام مرتبط با مس میت

  • به فتوای فقیهان شیعه، تماس با بدن انسان مرده در صورتی موجب وجوب غسل می‌شود که بدن میت سرد شده باشد و تماس با آن، قبل از غسل میت باشد.
  • لمس بدن معصوم، شهید در معرک و کسی که پیش از اجرای حد یا قصاص غسل میت کرده، موجب غسل مس میت نمی‌شود. البته برخی از فقیهان احتمال داده‌اند که لمس بدن شهید موجب غسل مس میت می‌شود.
  • طبق دیدگاه مشهور میان فقیهان، مسّ میت وضو را باطل نمی‌کند. البته برخی از فقیهان بر این نظرند که مس میت وضو را باطل می‌کند.
  • به‌فتوای بیشتر مراجع تقلید، لمس عضو جداشده از بدن انسان، در صورتی که استخوان داشته باشد موجب غسل می‌گردد. در مقابل، آیت‌الله سیستانی معتقد است که لمس عضو جداشده، اگرچه استخوان و گوشت هم داشته باشد، موحب غسل نمی‌شود.
  • از نظر برخی از فقیهان، غسل مس میت تنها برای کارهایی واجب است که نیاز به وضو دارند؛ مانند نماز و دست زدن به خط قرآن. عده‌ای مس میت را حدث اکبر می‌دانند. از این رو انجام آن را برای همه اعمالی که با طهارت انجام می‌شود، مانند نماز، طواف، روزه و توقف در مسجد لازم می‌دانند.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. فاضل لنکرانی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۴۱.
  2. برای نمونه، نگاه کنید به طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۲.
  3. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۳؛ اصفهانی، وسیلة النجاة، ۱۴۲۲ق، ص۶۰.
  4. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.
  5. تبریزی غروی، التنقیح، ۱۴۱۱ق، ج۸، ص۲۹۴-۲۹۸.
  6. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۹، پانویس ۵.
  7. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۹.
  8. طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۵.
  9. سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۱۶.
  10. نگاه کنید به طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱؛ حسینی عاملی، مفتاح الکرامة، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۴، ص۳۱۴-۳۱۷.

منابع

  • اصفهانی، سید ابوالحسن، وسیلة النجاة، قم، شرح، سید روح‌اللّٰه موسوی خمینی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۲۲ق.
  • تبریزی غروی، میرزاعلی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی تقریراً لبحث آیة‌الله العظمی السید ابوالقاسم الخوئی، الطبعة الثانیة، ۱۴۱۱ق.
  • حسینی عاملی، سید محمدجواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامه، تحقیق محمدباقر خالصی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بی‌تا.
  • سیستانی، سید علی، منهاج الصالحین، قم، دفتر نشر حضرت آیةالله سیستانی، ۱۴۱۷ق.
  • طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق.
  • فاضل لنکرانی، محمد، رساله توضیح المسائل، قم. بی‌نا، ۱۴۲۶ق.
  • نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تحقیق عباس قوچانی، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.